É sabido por todo o mundo que nisto do turismo é necesario unha constante reinvención para non quedar obsoleto. Ás veces temos a errónea sensación de que o turista cada vez pide máis, pero non é que pida máis, é que cada vez sabe máis, é máis experimentado e por suposto, non se conforma con calquera cousa, a todos gústanos que nos traten de maneira especial, non? Esta reflexión, pode parecer moi evidente, pero son moitos os que non perden nin un segundo do seu tempo en profundar niso e moito menos en tentar buscar solucións para adiantarse ás necesidades dese “turista prol”, e despois queixámonos de que o turista cada vez pide máis? Démoselo sen que o pida, vaiamos un paso por diante.

Realmente, aínda nos queda moito camiño por percorrer, son moitas as áreas do turismo nas que deberiamos de traballar, pero se non empezamos por unha, o cambio seguirá sen producirse. Por suposto, non todos empezaremos polas mesmas áreas, xa que cada un temos as nosas inquietudes e preferencias. En Mr. Turismo, estamos particularmente preocupados por un tema moi concreto: os centros de interpretación.
Desgraciadamente, cando falamos de centros de interpretación, pensamos nuns sitios aburridos nos que se fala do paso do tempo nun lugar concreto mediante uns soportes que seguramente estean pouco, ou máis ben nada actualizados e uns recursos mal explotados. Se nos imos á teoría ou a “o que deberían ser”, atopamos que os centros de interpretación deberían de servir para conectar ao visitante co patrimonio, facendo un percorrido pola vida do recurso en cuestión e así, estimular o seu interese por el, incitalo a coidalo, admiralo e recomendalo. Chegados a este punto… dámonos conta de que algo falla, non? Estamos nun punto no que se confunde centro de interpretación cunha mera exposición de carácter permanente.

Despois de darlle moitas voltas, analizar o tema en profundidade e sobre todo, tendo en canta os comportamentos e preferencias, non só do turista actual, senón da xente interesada nunha zona determinada en xeral, os propios locais, fomos un paso máis aló e atopamos unha solución, “Os Centros de Interpretación Virtual”. Este laborioso proxecto no que estamos a traballar consiste nunha viaxe virtual pola historia, os recursos, a cultura, a natureza e, sobre todo, as persoas. Queremos facer unha chamada directa ás sensacións do que observa, activar todos os seus sentidos e que gocen da experiencia dunha maneira única e inigualable. Pode parecer unha tolemia, pero as grandes ideas partiron de alguén a quen lle chamaron tolo algunha vez.

Para levar isto a cabo, debemos de saber pasar do Open Data ao Smart Data, ou o que vén sendo o mesmo, saber sintetizar. A información está aí, nós o que debemos facer é recompilala, analizala e estudar a mellor maneira para utilizala.
Mediante as redes sociais e outras plataformas, sabemos o que está a comer o noso veciño ou o moito que se queren aquela parella do teu colexio á que hai máis de 10 anos que non ves, por que non aplicar toda esa información, que a priori parece irrelevante, para o turismo? Ten sentido, non?

Estes Centros de Interpretación Virtual dos que falamos, constan de coñecer unha localización desde todos os ángulos posibles grazas á realidade aumentada, as montaxes 3D, a videograbación inmersiva ou a realidade virtual. Deixemos que o visitante participe na propia visita sendo o seu propio guía, que se informe realmente do que a el lle interesa, pero tamén nutrámonos do que lles interesa a outros como el e mostrémoselo dunha maneira visual e fácil de utilizar. Fagamos que ese muro das redes sociais que anteriormente mencionabamos móstrenos que é o máis visitado en Galicia, que lle gusta á xente, que os propios turistas e locais convértanse nas persoas que recomendan onde ir ou que visitar a golpe dun só clic mediante unha pantalla táctil xigante.

Aínda que creamos que somos todos iguais, non é así, a imaxinación non é algo que veña baixo o noso brazo cando nacemos, son moitos aos que lles custa imaxinarse toda unha catedral a partir dunha pedra, por moito que teña un panel onde conta a súa historia á beira. Pero se o que se mostra nese centro de interpretación, é unha fotografía desa igrexa na que todo cobra vida mediante unha animación tridimensional ou unha aventura gráfica no que o visitante é o protagonista e ten a posibilidade de coñecer esa catedral desde dentro, a cousa cambia, verdade?

Por suposto, nun proxecto de tal envergadura habería que seguir un modelo VICE (Visitante, Industria, Comunidade e Contorna), poñendo en valor o recurso e integrando a todas as partes que participan no día a día do lugar no que o Centro de Interpretación Virtual colóquese.

Se miramos cara ao futuro, é certo que aínda nos queda moito camiño por percorrer en este e noutros aspectos, turísticamente falando, pero no movemento, está o cambio. O noso proxecto aínda está en fase fetal, quédanno unhas cantas fases máis antes de dalo a luz, pero que non vos estrañe se o día de mañá o noso pequeno monstruiño empeza a aparecer por toda Galicia.

Que se preparen os destinos ou xeodestinos, comarcas ou territorios, os edificios históricos de magnitude ou museos de envergadura, que empeza unha viaxe sen retorno a ningunha parte que non sexa a virtual, porque como sabemos, ás veces a ficción supera a realidade. Se non, ao tempo!!!!

Seguirémosvos informando!


0 comentarios

Deixa unha resposta

Marcador de posición do avatar

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *